موجود در کتابخانه تخصصی علوم حدیث
نویسنده طلایی نژاد، فاطمه
موضوع-
راهنمای مکان کتاب-
نوع منبعپایان نامه
تاریخ تولید2021-01-13
توصیفگرعلی بن ابی طالب (ع)، امام اول، ۲۳ قبل از هجرت- ۴۰ق .نهج البلاغه -- واژه های مشکل
دانشگاهدانشگاه قرآن و حدیث (پردیس تهران)
رشته تحصیلیعلوم حدیث (گرایش نهج البلاغه)
سال تحصیل1395
چکیدهبرای فهم صحیح یک متن بایستی ابتدا معانی واژگان به‌کار رفته در آن متن مورد بررسی قرار گیرد،که در این تحقیق تمرکز بر واژگان حکمت‌های 260 تا 322 نهج البلاغه بوده است و آنچه به‌عنوان هدف اصلی و نهایی مورد نظر بود، دست یافتن به ریشه اصلی واژگان مشکل در محدوده‌ی مورد بررسی و هم‌چنین دریافت مراد حقیقی امیرالمومنین علیه السلام از کاربرد این اصول بود .به این منظور، نخست تعداد 53 مورد از واژگان مشکل حکمت‌ها انتخاب شد و برای بیان اصل هر واژه، ابتدا کتاب معجم مقاییس اللغه ابن‌فارس در اولویت قرار گرفت، سپس کتب دیگر در صورت پرداختن به این مسئله آورده شد و معانی واژه منتخب بر اساس کتب لغت کهن مورد بررسی قرار گرفت تا معنای رایج کلمه، در زمان صدور آن به‌دست آید .در کنار کتب لغت، از کتب غریب القرآن و غریب الحدیث استفاده شد .بعد از بررسی لغوی، با استناد بر آیات قرآن کریم بر معنای ذکر شده تأکید شد، ضمن این‌که کاربردهای دیگر از آن لغت در نهج‌البلاغه که دارای همان معنا بود ذکر گردید، سپس حدیثی از احادیث معصومین علیهم السلام که حاوی کلمه‌ی مورد نظر بود درج گردید و در صورت امکان، با استناد بر شعر و ضرب المثل که حاوی لغت مذکور یا مشتقات آن بود، کار بررسی لغت ادامه یافت .سیر تحقیق در این پایا نامه سبب شد که معنای درست و نزدیک به مقصود حضرت علی علیه السلام به‌دست آید؛ زیرا بررسی‌های صورت گرفته در کتب لغت و کاربردهایی از استعمال ریشه‌ی مورد نظر در قرآن و نهج البلاغه و هم‌چنین دیدگاه شارحان در این‌باره، مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت با جمع بندی اطلاعات به‌دست آمده معنای صحیح لغت در حکمت مورد نظر تبیین گردید
کلیدواژه ها -
