موجود در کتابخانه تخصصی علوم حدیث
نویسنده عاملی، نعیمه
موضوع-
راهنمای مکان کتاب-
نوع منبعپایان نامه
تاریخ تولید2021-01-13
دانشگاهدانشگاه قرآن و حدیث (پردیس تهران)
رشته تحصیلیعلوم حدیث (گرایش نهج البلاغه)
سال تحصیل1395
چکیدهاولین گام در فهم یک متن، فهمیدن واژه‌های آن است؛ چرا که کلام از کلمات و الفاظ تشکیل می‌شود و تا این اجزا به درستی فهمیده نشود، فهمیدن کل ممکن نخواهد بود .دست‌یابی به معانی و مقاصد کتاب شریف نهج‌البلاغه به‌خاطر جایگاه والایی که میان مسلمانان و به‌خصوص شیعیان دارد، بسیار بااهمیت است و از طرفی این دست‌یابی کاری است دشوار و نیاز به ممارست و زحمت فراوان دارد .چرا که اولا زمان زیادی از صدور نهج‌البلاغه گذشته و در این مدت طولانی ممکن است برخی لغات آن متروک مانده و یا استعمال آن‌ها به مرور زمان تغییر کرده باشد و ثانیا در نهج‌البلاغه صنایع ادبی زیادی از جمله مجاز، استعاره و کنایه به‌کار رفته است که بی‌توجهی به این نکته نیز ما را از رسیدن به معنای مورد نظر امام) ع (بازمی‌دارد .در این پژوهش واژگان مشکل نهج البلاغه، در حکمت های 171 تا 259 بوده مورد بررسی قرار گرفته است .و آنچه به عنوان هدف اصلی و نهایی مورد نظر بوده، دست یافتن به ریشه ی اصلی واژگان مشکل در محدوده ی مورد بررسی و همچنین دریافت مراد حقیقی امیرالمومنین) ع (از کاربرد این اصول بوده است .به این منظور ابتدا واژگان مشکل حکمت ها انتخاب و دسته بندی شد .سپس با بررسی اقوال مختلف از کتب لغت اولیه و تحلیل‌های ارائه شده در کتبی که به بیان اصل کلمات پرداخته) خصوصاکتاب معجم مقاییس اللغة (و یا تحلیلی از روند اشتقاق واژگان ارائه داده‌اند و نیز با مراجعه به کتب شارحان نهج‌البلاغه و واژگانی که مورد بررسی قرار داده‌اند ، سعی شده تا به مفهوم جامع و مانعی از واژگان مورد استفاده امام علی)ع (دسترسی پیدا شود.
کلیدواژه ها -
