موجود در کتابخانه تخصصی علوم حدیث
نویسنده باقری، سمانه
موضوع-
راهنمای مکان کتاب-
نوع منبعپایان نامه
تاریخ تولید2020-12-05
دانشگاهقرآن و حدیث - پردیس تهران
رشته تحصیلیعلوم حدیث گرایش نهج البلاغه
سال تحصیل1393
چکیدهاز ویژگی‌های اصلی انسان، نسیان و فراموشی است. انسان همواره به تذکار نیازمند است. این تذکار و هشدار یا از طریق عقل(حجت درون) صورت می‌پذیرد و یا از طریق فرستادگان الهی(حجت‌های بیرونی) محقق می‌گردد. به طور کلی می‌توان یکی از روشهای مهم در تربیت و هدایت را، تذکار و هشدار دانست. آشنایی با شیوه و روش مدیریت امام علی(علیه‌السلام) به عنوان اولین حکومت اسلامی پس از پیامبر(صلی‌الله‌علیه و آله) که استمرار همان حرکت به شمار می‌آید، در وجود بسیاری از انسان‌ها احساس می‌شود. حضرت در راستای هدف هدایتگری و روشنگری، از شیو تنبیه و بیدارسازی استفاده نموده است. امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) در هشدارهای خود، با توجه به موقعیت‌های مختلف مخاطبان، آن‌ها را مورد خطاب قرار داده‌اند. جایگاه‌هایی چون عموم مردم، کارگزارن و مخالفان. همچنین ویژگی‌صهایی از جمله جهل، غفلت، حب دنیا، هوای نفس، ظلم پذیری، تعصب قبیله‌ای، چند چهرگی و بهانه جویی؛ موجب شده تا گروه‌صهای مختلف مورد خطاب امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) قرار گیرند. امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) برای توجه دادن مخاطبان از روش‌صهای گفتاری و رفتاری در تنبه استفاده کرده است. روشهای گفتاری همچون استدلال منطقی، تمثیل، تشبیه، تشکر، سرزنش، نکوهش و نفرین و در روش‌صهای رفتاری از اسلوب‌هایی همانند قاطعیت در اجرای عدالت، کنترل و نظارت، عزل و توبیخ می‌توان نام برد. این‌ها برخی از روش‌هایی هستند که با تحلیل رفتارهای امام علی(علیه‌السلام) در ارتباط با مخاطبان به دست می‌آیند. کلید واژه: تنبه، مخاطب، امام علی(علیه‌السلام)
کلیدواژه ها -
