موجود در کتابخانه تخصصی علوم حدیث
نویسنده علی عسکری، زینب
موضوع-
راهنمای مکان کتاب-
نوع منبعپایان نامه
تاریخ تولید2020-12-05
دانشکدهعلوم حدیث
رشته تحصیلیعلوم حدیث گرایش نهج البلاغه
سال تحصیل1391
چکیدهعقل در نهج البلاغه، هویتی نوری، رحمانی دارد. عقل موجودی مستتل از انسان وسایر اشیاست که خداوند آن را به آدمی عطا کرده است.اولین حجت اساسی، عقل است. حتی وحی نیز،حجیت خود را از عقل می گیرد. درکلام امیر المؤمنین(علیه السلام)ضمن ارج نهادن به حجیت ذاتی واستقلال عقل، به محدودیت های آن نیز،اشاره شده است.از آن جایی که عقل بشر علاوه بر محدودیت های ذاتی اش، گرفتار نسیان وغفلت نیز خواهد شد،خداوند یکی از رسالت های مربیان الهی را، اثاره ی دفائن عقول ورفع نسیان و غفلت عقلی مردمان قرار داده است.از همین رو بسیاری از احادیث شیعی مشتمل برتنبیهات و اشارات عقلی است. پژوهش حاضر ضمن کاوش در نهج البلاغه و منابع روایی دیگر، با ارائه تعالیم وارشادات امیر المؤمنین(علیه السلام) ودیگر ائمه معصومین(علیهم السلام)، نشان می دهد که ایشان چگونه عقل های خفته بشر را، اثاره کرده وبا بیرون آوردن آن از زیر گرد وغبار کفر وشرک، عقول را در رسیدن به باوری درست ازحقایق عالم هستی، یاری می کنند
کلیدواژه ها -
