موجود در کتابخانه تخصصی علوم حدیث
نویسنده اشراقی، منیره
موضوع-
راهنمای مکان کتاب-
نوع منبعپایان نامه
تاریخ تولید2020-12-03
دانشکدهعلوم حدیث
رشته تحصیلیعلوم قرآن و حدیث
سال تحصیل1391
چکیدهدنیا به عنوان جایگاهی که هر انسانی به ناچار، مدتی رادر آن سپری می کند از اهمیت ویژه ای برخوردار است و می تواند نقش سازنده و یا ویرانگری در رشد و تعالی انسان، ایفا نماید. بررسی و تبیین حقیقت و ماهیت دنیا و نوع تعاملات و رویکردهای قابل فرض نسبت بدان، می تواند ما در رسیدن به جایگاه والای انسانی و نزدیک شدن به انسانی کامل و دارای کمالات روحانی یاری رساند و تنها در این صورت است که هدف خداوند از خلقت کائنات محقق خواهد شد. هدف از این بررسی، تبیین جایگاه دنیا و حقیقت و ماهیت اصلی آن، و شناخت نقش این تبیین، در رسیدن به کمالات والای انسانی است. و این حقیقت را روشن می سازد که همان طور که دنیا می تواند مانع اصلی تربیت کمالی انسان باشد، می تواند بسترساز کمالات انسانی نیز باشد. و باید نگاه ابزاری به دنیا (دنیا ابزاری، نه دنیا گریزی) جایگزین نگاه مدارانه ودنیا گرایان گردد. روش ما در این پژوهش روش کتابخانه ای بوده است. این پژوهش به بررسی جایگاه و حقیقت دنیا و باز شناسی ویژگی های آن پرداخته و نقش این شناخت را در نوع عملکرد صحیح و منطقی نسبت به دنیا باز گو میسازد. همچنین با بررسی عملکردهای غلط نسبت به دنیا، به آسیب شناسی رفتاری نسبت بدان پرداخته و نقش این عملکردها و تعاملات صحیح و غلط را در نزدیکی و رسیدن به کمالات انسانی ویا دورشدن از این کمالات و سعادت الهی را بازگو می نماید. یافته های این پژوهش نشان می دهد که دنیا همان طور که میتواند مانع اصلی تربیت کمالی و نقطه آغاز همه خطایا و گناهان باشد، اگر مفهوم وحقیقت دنیا، به درستی شناخته شود و بینش و دیدگاه صحیحی نسبت بدان حاصل گردد، با عملکردی صحیح و سنجیده، همین دنیا میتواند عاملی در جهت رشد و ترقی معنوی انسان و رساندن او به تربیتی کمالی و سعادتی جاودانی کمک کننده ویاری گر باشد. اگر نگاه و بینش انسان نسبت به دنیا تصحیح و اصلاح گردد- که این تصحیح بینش، به نوع شناخت حقیقت و ماهیت هر انسانی نسبت به دنیا بستگی دارد- تعاملات و عملکردهای انسان در قبال آن نیز اصلاح خواهد شد و نگاه ابزاری نسبت بدان، جایگزین نگاه دنیا گرایانه و دنیا مدارانه میشود. دیدگاهی که بیان میکند دنیا وسیله ای برای رسیدن به اهداف والای انسانی و الهی است و نباید هدف قرار گیرد؛ اما اگر این تصحیح بینش نسبت به دنیا صورت نپذیرد و دنیا و نگاه بدان اصلاح نگردد، عملکردی ناصحیح و نسنجیده نسبت بدان صورت خواهد گرفت و نتیجه‌ای جز دوری از هدف خلقت و افتادن در دام دنیا، و شقاوتی ابدی را در پی نخواهد داشت. در واقع دنیا بستر ساز آبادانی آخرت است و هیچ مخلوقی همچون دنیا، نمی تواند این چنین، بستر سعادت و کمال را برای انسان فراهم سازد؛ اما به شرط آن که به شناختی حقیقی نسبت بدان دست یابیم وتا این شناخت و معرفت حقیقی نسبت به ماهیت دنیا صورت نگیرد، نگاه ها و نگرش ها نسبت بدان تغییر نخواهد کرد و عملکردها نسبت بدان اصلاح نخواهد شد و رشد و تعالی در آن در جهت کمال انسانی صورت نخواهد گرفت
کلیدواژه ها -
