موجود در کتابخانه تخصصی علوم حدیث
نویسنده صدیق گلهین ، ملیحه
موضوع-
راهنمای مکان کتاب-
نوع منبعپایان نامه
تاریخ تولید2020-12-03
دانشگاهقرآن و حدیث - پردیس تهران
رشته تحصیلیعلوم حدیث گرایش نهج البلاغه
سال تحصیل1392
چکیدهاباحی گری به عنوان خطرناکترین آسیب و بیماری جامعه دینی به معنای تغییر و تجاوز از حدود الاهی است که منجر به رواج بدعت ها و انحرافات در جامعه به نام دین می شود. اباحی گر قانون را از کلیت و ضرورت خارج ساخته هنجارهای دین و جامعه را نادیده انگاشته و همه چیز را مباح می داند . در دیدگاه امام علیه السلام اباحی گران مبغوض ترین افراد نزد خداوند و جریان ساز فتنه بزرگ در دین معرفی شدهاند.
کلیدواژه ها -