موجود در کتابخانه تخصصی علوم حدیث
نویسنده سرفرازی، فاطمه
موضوع-
راهنمای مکان کتاب-
نوع منبعپایان نامه
تاریخ تولید2020-12-02
دانشگاهقرآن و حدیث - پردیس تهران
رشته تحصیلیعلوم قرآن و حدیث
سال تحصیل1392
چکیدهاز ارزشمندترین رهنمودهای قرآنی، همانا شیو گفتار و رفتار با مخاطبان خویش، به ویژه با مخالفان است. در سنجش نسبت دشمنی مخالفان انبیا(ع) از منظر قرآن کریم، دشمنی یهود و مشرکان نسبت به انبیا(ع) و امت اسلامی، از دشمنی ترسایان بیشتر است؛ اما عداوت مطلق از آن منافقان است. بر اساس آن چه بیان گردید؛ میتوان مخالفین انبیا(ع) را در سه گروه جای داد: صمنافق╗، صیهود╗ و صمشرک╗. هر یک از این سه گروه خود، در سرسختی و دشمنی متفاوتند. به گونهای که آن دسته از منافقین، یهود و مشرکینی که به مقام و ثروتی نرسیدهاند؛ [گروه کم خطر] نسبت به آنانی که صاحب مقام و ثروتی هستند؛ [گروه پر خطر]؛ دشمنی کمتری در تعامل با انبیا(ع) دارند. خصوصیت عام منافقین، صدو رویی و دو چهره گی╗ است و قرآن به آنها، نسبت کذب داده است. کذب منافقان در تعامل با آیات خداوند متعال، پیامبر و مؤمنان رخ می نماید. اما از بارزترین ویژگیهای منافقان، تحت لوای دورویی و دو چهره گی شان، صفساد در لباس اصلاح╗ است. این فساد، در چهار عرص اندیشه و با شبهه افکنی، عواطف و با ایجاد تفرقه، سیاست و با ایجاد سازمان موازی و جاسوسی، و اقتصاد و با نابودی حرث و نسل، بروز می نماید. در رویکرد گفتاری و رفتاری پیامبر با منافق، آنچه بیش از همه به چشم میخورد صمدارا همراه با دوراندیشی╗ آن حضرت است. از جمله ویژگیهای عام یهود، همانا حسگرایی، راحتطلبی و عهدشکنی است و از جمله ویژگیهای خاص گروه پرخطراز آنان، همان فساد در عرص اندیشه و امر به منکر و هتک حرمت رهبری و شبهه افکنی در حقانیت رهبری، فساد در عرص عواطف با تفرقه، فساد در عرص سیاست با اتحاد بر ضد اسلام و فساد در عرص اقتصاد و رباخواری می باشد. بیشترین منازعات یهودیان در قرآن کریم، عمدتا با حضرت موسی(ع) و پیامبر خاتم(ع) صورت پذیرفته است. رویکرد گفتاری آن دو بزرگوار با یهود کم خطر، همانا صحکم منع از ساختن خدایی محسوس╗ و صدرخواست بازگشت به درگاه الهی╗ است و رویکرد گفتاری با یهودیان پر خطر با صاصلاح در عرص اندیشه╗ و رویکرد رفتاری با یهودیان کم خطر همانا، صحذف بت محسوس╗ و صواگذاری به حال خود╗ و با یهود پر خطر به صورت صافشای فساد در عرص اندیشه╗ با لعن و نفرین آمران به منکر و لعن هتاکان حرمت رهبری و ص رفع فساد در عرص عواطف، سیاست و اقتصاد╗ بر محور اعمال خشونت و جنگ مسلحانه بود. ویژگی های عام مشرک همان ادعای ربوبیت رب الارباب، تحجرگرایی، پندارگرایی و منفعتطلبی است و ویژگی خاصی گروه پرخطر از آنان همان فساد در عرص اندیشه با ادعای رهبری بر مردم و ایجاد شبهات در حقانیت رهبر و پیروانش، فساد در عرص عواطف و با تفرقه، فساد در عرص سیاست و با اتحاد و همبستگی بر ضد اسلام و فساد در عرص اقتصاد است. رویکرد گفتاری پیامبران اولوا العزم(ع) با مشرکین کمخطر و پرخطر با احتجاج با مدعیان ربوبیت ربالأرباب و مدعیان رهبری بر مردم، رفع شبهات آنان بود
کلیدواژه ها -